Luiđina „Đina” Lolobriđida, italijanska filmska glumica, fotonovinar i skulptor, rodjena je 4. jul 1927. godine. Bila jedna od najzapaženijih evropskih glumica tokom 1950-ih i ranih 1960-ih, perioda u kome je bila međunarodni seks-simbol.
Rođena je u Subijaku 4. jula 1927. godine u dobrostojećoj porodici, koja je skoro ostala bez ičega posle savezničkog bombardovanja njenog regiona.
Kako otac i majka nisu bili u mogućnosti da joj finansijski pomažu, snalazila se na različite načine: pozirala je kao model, a 1947. godine se prijavila i na takmičenje za Mis Italije. Iako je publika najburnije pozdravila upravo njen izlazak na pistu, na tom takmičenju je osvojila treće mesto.
Ðina Lolobriđida je postala poznata prvo u inostranstvu, a tek potom u Italiji i dugi niz decenija bila je jedina italijanska diva koju su voleli američki reditelji. U Italiji je radila sa Pjetrom Germijem („Grad se brani“) i sa Karlom Licanijem („Achtung banditi“).
Svoj prvi uspeh postiže van granica u francuskom filmu „Fanfan la Tulipe“ sa Žerarom Filipom 1952. godine. Naučila je francuski i engleski, što joj je pomoglo da postane jedna od najtraženijih evropskih glumica, te ubrzo počela da osvaja i nagrade.
Prva i Ðini najdraža, bila je Viktoar, koju je dobila u Francuskoj 1953. kao najbolja strana glumica. Istu nagradu dobila je i sledeće dve godine.
Konačno postaje diva i u Italiji posle trijumfa filma „Hleb, ljubav i fantazija“ Luiđija Komensinija 1953. godine.
Početkom 70-ih napušta bioskope da bi postala fotograf, ali žeđ za životom će je ipak odvesti negde drugde: okušava se kao vajarka i sa svojim izložbama putuje po svetu. Njen lični život je mnogo mučniji: udala se samo jednom 1949. godine za slovenačkog doktora Milka Škofiča sa kojim je dobila sina i od koga se razvela 1971. godine.
Nastavila je da aktivno podržava italijanske pokrete, posebno Nacionalne italijansko američke fondacije (NIAF). Godine 2008, dobila je nagradu za životno delo NIAF-a na svečanosti jubilarne godišnjice fondacije.
Godine 2013, prodala je svoju kolekciju nakita i donirala skoro 5 miliona dolara od prodaje za istraživanja terapija matičnim ćelijama.
Kada je napunila 90 godina, otkrila je da je kao vrlo mlada silovana i istakla da je taj bol obeležio ceo njen život.
Danas, nekoliko decenija nakon što je prestala da radi pred kamerama, ona je ponovno pred njima dva puta godišnje: na Balu ruža i Balu Crvenog krsta u Monte Karlu.
Živi u Rimu, u svom raskošnom domu, a zimski deo godine provodi u svojoj vili u švajcarskom skijalištu.
