Iznenadno buđenje između 4 i 6 sati ujutro, uz snažno lupanje srca, osjećaj gušenja, znojenje i intenzivan strah, sve bez ikakvog očiglednog razloga, može ukazivati na rani jutarnji panični napad.
Često ostane neprepoznat, ali riječ je o ozbiljnom kliničkom fenomenu koji može biti prvi pokazatelj anksioznog poremećaja.
Okidači i faktori rizika
Stručnjaci iz oblasti psihijatrije objašnjavaju da ovakvi napadi nastaju iz faze REM sna, bez prethodne svjesne misli ili stresa, što ih čini posebno zbunjujućima i zastrašujućima. Kod većine pacijenata, ovi napadi prethode razvoju hronične anksioznosti ili paničnog poremećaja.
“Radi se o neurobiološkom odgovoru tijela, gdje dolazi do naglog otpuštanja stresnih hormona poput kortizola, što pokreće lančanu reakciju straha”, naglašava dr. Judson Brewer, neuronaučnik i psihijatar sa Univerziteta Brown, koji godinama proučava kako stres i anksioznost djeluju na mozak.
Najčešći okidači uključuju hronični stres, potisnute emocije, poremećaj cirkadijalnog ritma i genetsku predispoziciju. U terapijskom pristupu koriste se psihoterapija (posebno kognitivno-bihevioralna terapija), tehnike relaksacije, te po potrebi i farmakološka intervencija.
Rano prepoznavanje i pravovremena stručna pomoć od ključnog su značaja za prevenciju težih oblika anksioznih poremećaja.
Ako se panični napadi javljaju učestalo, vodite dnevnik simptoma i obratite se psihijatru ili psihologu. Rana intervencija znači bolji ishod.
