Kada počnu otkazivati, organizam ulazi u stanje ozbiljne disfunkcije, a posljedice mogu biti po život opasne. Zatajenje bubrega kod djece rijetko nastupa naglo – najčešće je rezultat progresivnog oštećenja koje, ako se ne prepozna na vrijeme, dovodi do nepovratnog gubitka funkcije.
Ključni simptomi zatajenja bubrega
Prvi znakovi su često nespecifični, što otežava ranu dijagnozu. Među najuočljivijim simptomima su:
- Smanjeno izlučivanje urina – Oligurija (manja količina urina) ili anurija (potpuni prestanak mokrenja) upućuju na ozbiljan bubrežni problem.
- Promjene u izgledu mokraće – Tamna, pjenasta ili krvava mokraća može biti znak oštećenja glomerula.
- Edemi (otoci) – Zadržavanje tekućine dovodi do otečenosti lica, ruku, nogu i stomaka.
- Hipertenzija – Povišen krvni pritisak često je posljedica smanjene filtracije natrija.
- Umor i slabost – Akumulacija toksina u krvi uzrokuje anemiju i metaboličke poremećaje.
- Mučnina i povraćanje – Uremija (nakupljanje otpadnih tvari u krvi) remeti funkciju gastrointestinalnog trakta.
U uznapredovalim stadijima javljaju se mentalna konfuzija, grčevi i otežano disanje zbog metaboličke acidoze i poremećaja elektrolita.
Dijagnoza i liječenje
Precizna dijagnoza postavlja se laboratorijskim analizama krvi i urina, ultrazvukom bubrega te biopsijom kod sumnje na glomerularne bolesti. Akutno zatajenje bubrega može biti reverzibilno ako se uzrok otkrije i pravovremeno liječi, dok kod hroničnog oštećenja funkcija bubrega postepeno slabi do stadija koji zahtijeva dijalizu ili transplantaciju.
Rana intervencija ključna je za usporavanje progresije i očuvanje funkcije bubrega.
Svako dijete s ponavljajućim otocima, povišenim pritiskom ili promjenama u mokrenju zahtijeva hitnu nefrološku obradu.
